Na czym polega hipoterapia?

Hipoterapia to forma terapii psychologicznej oraz ruchowej z wykorzystaniem obecności konia. Oczywiście jest bardzo powiązana z innymi metodami rehabilitacyjno - terapeutycznymi. Zasadniczym celem takiej terapii, polegającej w dużej mierze na kontrolowanej przez opiekuna/rehabilitanta jeździe konnej, jest przywrócenie pacjentom sprawności psycho - fizycznej.

Kluczowym elementem terapii jest kontakt chorego z niezwykłym zwierzęciem jakim jest koń.  Bardziej wymagająca forma to terapia ruchowa, gdzie rola pacjenta "sprowadza" się do leżenia/siedzenia na grzbiecie wierzchowca, ale kontakt z nim jest przecież wielowymiarowy. Nie ma chyba takiego sprzętu rehabilitacyjnego czy też sportowego, który umożliwiłby poruszanie w dowolnej płaszczyźnie. Poddanie takiemu ruchowi człowieka z mózgowym porażeniem (ruchy góra - dół i na boki) bardzo wydatnie poprawia jego sprawność. Zmniejsza się charakterystyczne dla tego schorzenia napięcie mięśni, zdecydowaniej poprawie ulega koordynacja. Konieczność utrzymania prawidłowej postawy na grzbiecie zmusza pacjenta do prostowania się, wzmacnia też poczucie rownowagi.

Ciekawostka. Niektórzy uczeni (m.in. Monty Roberts), wykazują niezwykłą tożsamość osób chorych na autyzm i ich sposób postrzegania rzeczywistości z percepcją konia. Dowodzą oni, że osoby chore i wierzchowce wykazuja wiele podobieństw jeśli chodzi o reagowanie na bodzce i szeroko rozumiane porozumiewanie się z otaczającym je światem.

Koń jest zwierzęciem inteligentnym, pachnie, swoiście się zachowuje, wydaje rozmaite dźwięki... Poza tym dostarczy niepowtarzalnych wrażeń dotykowych, jego sierść jest miękka, a grzywa szorstka. Ciepło ciała zwierzęcia powoduje uspokojenie się pacjenta i rozluźnienie mięśni.
Nie można też zapominać, że konie to zwierzęta "wielkogabarytowe". Samo przygotowanie zwierzęcia do zajęć (np. czesanie) jest bardzo emocjonującym zajęciem. Takie emocje wymagają ujścia, podzielenia się doznaniem - co samo w sobie jest wartością dodana tej terapii.

Zwierzaki do hipoterapii powinny być starannie wyselekcjonowane. Musi to być to osobnik spokojny, z odpowiednim temperamentem, najlepiej walach, w wieku powyżej pięciu lat. Nie może to być osobnik płochliwy, oczywiście odpowiednio wcześnie należy przyzwyczaić go np. do widoku dzieci z porażeniem mózgowym lub poruszających się na wózkach inwalidzkich. Nie ma określonej rasy, która doskonale nadawałaby się do terapii, najczęściej spotykane konie to hucuły i szetlandy. W każdym kontakcie człowieka ze zwierzęciem należy zachować daleko posunięta ostrożność i wykazać ograniczone zaufanie - dla własnego dobra. 

Nie sposób nie wspomnieć, że hipoterapię dla osoby chorej zaleca lekarz, wyznaczając jej cele i zamierzone skutki.

Zobacz też:
Polskie rasy koni
Podstawowe maści koni
Zwierzęta hodowlane, ogłoszenia - konie
Meble dla zwierząt - galeria pomysłów i inspiracji