Pandemia świńskiej grypy H1N1

Wirus grypy świń typu A/H1N1 został po raz pierwszy wyizolowany u świń w 1930 roku. Do marca 2009 znane były jedynie rzadkie przypadki zakażeń u ludzi, którzy mieli bezpośredni kontakt z chorymi zwierzętami. Jednak szybkie rozprzestrzenianie się wirusa począwszy od Kalifornii i Teksasu wpłynęło na ogłoszenie 11 czerwca 2009 roku przez Światową Organizację Zdrowia najwyższego, szóstego stopnia zagrożenia - pandemię.

Objawy zakażenia przypominają znaną, tradycyjną grypę. Większość chorych samoistnie ulega wyleczeniu. W cięższych przypadkach stosowane leki przeciwwirusowe w tym inhibitory neuraminidazy oraz wykorzystywane także w farmakoterapii choroby Parkinsona amantadyna i rimantadyna przynoszą pozytywne rezultaty, choć nie został jeszcze ustalony konkretny schemat leczenia. Tak jak i w innych rodzajach grypy zdarzają się śmiertelne zakażenia. W Polsce zanotowano kilka chorych osób, z których część jest już zdrowa. Świeżo zainfekowani pacjenci są do dzisiaj monitorowani przez sanepid i otoczeni opieką medyczną.

Obawy przed zakażeniem wirusa są zrozumiałe, jak przy każdej mało znanej jednostce chorobowej. Nie mamy danych o rodzaju późnych powikłań, tempa mutacji wirusa, nie dysponujemy skuteczną szczepionką i niezawodnego programu leczenia. Niezmiernie istotne jest przestrzeganie zasad higieny podczas kontaktów ze zwierzętami, chorymi oraz szybkie wdrażanie izolacji w szpitalu zakażonych pacjentów.

Niebezpieczne zwierzęta - 8 najniebezpieczniejszych zwierząt

Śledząc szlak ewolucji konkretnych zwierząt naukowcy starają się potwierdzić tezę, że im bardziej potencjalne ofiary rozwijają umiejętności obrony, tym drapieżnicy kształtują skuteczniejszą technikę ataków - starają się bardziej niebezpieczne. Czasem wydaje się, iż zdolności uśmiercania swoich zdobyczy lub napastników w akcie obrony u niektórych stworzeń, jest aż nadto śmiercionośna. Poniżej znajdziecie według mnie najniebezpieczniejsze zwierzęta świata.

1. Ośmiornica Blue-Ringed. Żywi się krabami i krewetkami, niekiedy rybami. Choć jest zaledwie wielkości piłki golfowej, jest niezwykle niebezpieczna, może w kilka minut swoim jadem zabić 26 dorosłych ludzi. Odtrutka na jej jad nie jest jak dotąd znana, jednak szybko rozpoczęta reanimacja z podłączeniem na całą dobę respiratora, wydaje się uchronić życie przypadkowo zaatakowanego człowieka.

2. Meduza osa morska. Choć żywi się skorupiakami i rybami, każdy z 60 czułków sięgających 5 m meduzy zawiera truciznę wystarczającą do uśmiercenia 60 dorosłych osób.

3. Kobra indyjska. Żywi się drobnymi kręgowcami, zwłaszcza gryzoniami. Często spotykana w pobliżu siedzib ludzkich, do których dociera w poszukiwaniu pożywienia. Dysponuje silnym jadem, składającym się z neurotoksyn. Ukąszenie człowieka może zakończyć się jego śmiercią, jeśli odpowiednio szybko nie zostanie podana surowica.

4. Żarłacz biały, zwany ludojadem. Jest gatunkiem najagresywniejszym z rekinów, niebezpieczny dla człowieka. Rekin biały ma bardzo czuły węch. Potrafi wyczuć jedną kroplę krwi w 115 l wody. Prędkością sięgającą nawet 40 km/h. Żywi się dużymi rybami, żółwiami morskimi, poluje na foki i delfiny.

5. Lew afrykański. Ten wyjątkowy kot żyjący w zorganizowanych grupach socjalnych, zaliczany do tzw. wielkiej piątki Afryki – pięciu najbardziej niebezpiecznych zwierząt afrykańskich (słoń, nosorożec, bawół, lew i lampart). Jego wielkość wśród innych kotów ustępuje jedynie tygrysowi. Masywne ciało z czterema potężnymi, silnie umięśnionymi łapami, zakończonymi ostrymi pazurami, wyposażone w silne szczęki jest doskonale przystosowane do powalania i zabijania nawet bardzo dużych zwierząt.
Lew z lwicą


6. Krokodyl różańcowy. Jest największym żyjącym gadem świata. Osiąga długość 10 metrów. Poluje na swe ofiary ptaki, ssaki, w tym także ludzi podobnie jak krokodyl nilowy, czatując zanurzony u wodopojów. Schwytaną zdobycz uśmierca za pomocą ogona oraz topiąc ją. W nocy wychodzi na ląd odchodząc na znaczne odległości od wody atakując każde spotkane zwierzę.

7. Drzewołaz. Ten zamieszkujące tropikalne lasy deszczowe bezogonowy płaz wytwarza toksyczne alkaloidy (pumiliotoksyny), wykorzystywane przez Indian do zatruwania strzał, wydzielane przez gruczoły w ich skórze. Jady te chronią przed drapieżnikami, zaś jaskrawe barwy są ostrzeżeniem dla potencjalnego napastnika. W hodowlach amatorskich po około sześciu miesiącach jad całkowicie zanika (brak pokarmu w postaci mrówek, z których kwasu mlekowego powstają śmiercionośne dla drapieżników alkaloidy).

8. Komar z rodzaju Anopheles (min. widliszek). Jest wektorem malarii przenoszącym ją między osobami chorymi i zdrowymi. Przyczynia się do rozprzestrzeniania najczęstszej na świecie choroby zakaźnej, wywołanej przez pierwotniaki, na którą co roku zachorowuje ponad 220 mln osób, a umiera 1-3 mln (są to głównie dzieci poniżej 5 roku życia z Czarnej Afryki.

Obszar zagrożenia malarycznego


Zdjęcia do posta Niebezpieczne zwierzęta zostały znalezione w internecie gadyyy.webpark.pl/, www.celtnet.org.uk, www.fotopolis.pl.

Słowniczek jeździecki

Jeździectwo to dziedzina sportu, która uczy pokory i szacunku do koni. Przed rozpoczęciem przygody z tymi pięknymi stworzeniami, niezbędne jest opanowanie podstawowych pojęć związanych z ekwipunkiem użytecznym podczas jazdy konnej oraz z zachowaniem zwierząt. Znajomość słownictwa ułatwia porozumiewanie się z instruktorem, z którym lekcje przebiegają płynniej i owocniej.

Bryczesy – spodnie jeździeckie, posiadające skórzane wykończenia zamiast szwów po wewnętrznej stronie ud

Czaprak – miękka podkładka zakładana pod siodło, chroniąca skórę konia przed otarciami

Cwał – najszybsza, czterotaktowa odmiana chodu konia


Caplowanie – nerwowe, pobudzone ruchy niewyuczonego konia podczas stepu

Galop – szybka, trzytaktowa odmiana chodu konia


Inochód – trudny do wyćwiczenia, choć czasem naturalny dwutaktowy chód konia (polega na jedno czasowym odrywaniu się od ziemi pary kończyn raz po lewej, raz po prawej stronie ciała)

Kłus – dwutaktowy, rytmiczny chód konia


Kenter – średniej prędkości galop

Lonża – taśma pozwalająca prowadzić konia po okręgu

Stęp – czterotaktowy, najwolniejszy chód konia


Toczek – jeździecki kask

Wędzidło – element ogłowia zakładamy koniowi do pyszczka, ułatwiający przekazywanie poleceń zwierzęciu