Konie gorącokrwiste – ognisty temperament i wdzięk

Konie gorącokrwiste posiadają szereg cech charakterystycznych, pozwalających je z powodzeniem odróżnić od zimnokrwistych krewniaków. Ich smukła, lekka budowa ciała w parze z żywiołowym usposobieniem sprawiają, że świetnie nadają się do prac w szybkim ruchu. Od lat konie gorącokrwiste wykorzystywane są w zawodach sportowych, a na wyścigach dominują rasy, w których rzadko brakuje domieszki krwi rasy angielskiej.

Najpopularniejsze odmiany koni gorącokrwistych to: koń arabski, koń pełnej krwi angielskiej, angloarab, angloarab shagya, koń śląski, koń fryzyjski, koń małopolski, koń wielkopolski oraz quarter horse. Najbardziej urzekły mnie swoim wyglądem i usposobieniem konie arabskie, angloarabskie i fryzyjskie.

Koń arabski wywodzi się z Półwyspu Arabskiego i jest rasa uważaną za jedną z najstarszych. Mimo osiągania niezbyt dużych rozmiarów (średnio 150 cm wysokości), jej przedstawiciele imponują szlachetną powierzchownością. Cechuje je lekka budowa ciała z często wysoko osadzonym ogonem i mała głowa o profilu szczupaczym. Konie arabskie słyną jako odważne, inteligentne oraz wierne stworzenia. Są nie tylko wytrzymałe na długich dystansach, ale również szybkie w galopie. Najpopularniejsze umaszczenie to siwe, gniade i kasztanowate. Z kolei rzadko występują konie kare.



Koń angloarabski (Angloarab) pochodzi z Francji i jest wynikiem krzyżówki konia angielskiego z arabskim. Przedstawiciele rasy to z natury łagodne, inteligentne stworzeniami, którym nie brakuje energii i zwinności. Bywają nieraz kłopotliwe w opanowaniu, ale podczas wyścigów sprawdza się ich niezawodna szybkość oraz umiejętność skoków. Angloaraby występują we wszystkich podstawowych rodzajach umaszczenia.



Koń fryzyjski wywodzi się z Holandii od dawnego konia leśnego zamieszkującego ziemie germańskie i fryzyjskie. Fryzy to stosunkowo masywne konie, umięśnione i silne. Cechuje je prosty lub garbonosy profil głowy, gęste szczotki pęcinowe oraz obecność pofalowanego ogona u ogierów. Przedstawiciele rasy rzadko wystawiane na zawodach sportowych są z powodzeniem użytkowane zaprzęgowo i wierzchowo. Praktycznie można wyróżnić dwa rodzaje umaszczenia koni fryzyjskich: krucza i płowiejąca.